Teachers' Day

It was really good to be with my students.

मुक्तक

 सम्झन्छु खै कहाँ गए उबेलाका रहरहरु 

चयन् छैन मनमा कुनै उराठ लाग्छन शहरहरु 

तिम्रो याद पनि एउटा रङ उडेको तस्बिर जस्तो 

जोश जाँगर आँट बिना कमजोर भाछन ठहरहरु। 

मुक्तक

 मुक्तक  (नेपालको राजनीति)

झैझगडा लुछाचुडी हरदम मनोमानी भयो
सत्ता शक्ती खातिर मात्र अक्सर खिचातानी भयो
भ्रस्टाचार र कुशासनको जालो लाग्यो जताततै
पार्टी नेता मालामाल देशको सधैं हानी भयो

मुक्तक  (नेपाली नेता)

चुनाव आउँछ, गाउँ झर्छन आश्वासनका पोका खोल्छन
हात जोड्छन, पाउ पर्छन सबैसंग मिठो बोल्छन
चुनाव जिती शहर पस्छन,देखिँदैनन फेरी कहिल्यै
जनताका सपना खै कहाँँ लगी कता पोल्छन

मुक्तक  (नेपाली जनता)

जती दु:ख परे पनि हरेश खान जान्या छैनन
बन्दैन कि देश भन्ने अहिलेसम्म ठान्या छैनन
नेपाली हुन धैर्यताको परिक्षामा सधैं अघी
पर्खिएरै बसेका छन झन्झट अझै मान्या छैनन

मृत्युको उत्सव

 

जब

परिचित अनि जानेसुनेकै घर गोठमा

मृत्यु पसेको खबर सुनिन्छ

अनि

क्षणभरमै भत्किन्छन्

मुस्किलले संगालेर एकठ्ठा गरेका

आत्मविश्वासका तगाराहरू

र पखालिन्छ निमेषभरमै

बल्लतल्ल अनुहारमा पोतेको

बनावटी हाँसोको रङ्ग

अनि उड्छ अनुहारको कान्ति र शान्ति।

क्षणभङ्गुर लाग्छन् सबै

शान, मान र पद्वी

अनि तिसँगै उदाएका

फोस्रा घमन्ड र अहङ्कारहरू ।

ए मनुष्य!

मृत्युको उत्सव चलेको छ आजभोलि

शहर , बस्ती र गल्लीहरूमा

तिमी, उनी अथवा म

आमन्त्रित हुन सक्छौँ उत्सवमा

जोसुकै, जतिसुकै बेला ।

त्यसैले, नभूल है मानव धर्म

बरु सोध्दै गर नित्य

इस्टमित्र, छिमेक र शुभचिन्तक हरूमा

म ठिकै छु,बरु तपाईंलाई कस्तो छ ?